Donderdag 28 juli vertrokken we met een volle bus richting Sunnmøre. We namen als eerste de E134 over de Haukelifjell en kwamen onderweg een waterval/eigenlijk 2 watervallen tegelijk tegen.
Boven op de Haukelifjell stond een rendier naar een tent, bij deze tent was een stand waar worsten, rendiervellen en souveniers verkocht werden.
Na nog even in de sneeuw gespeeld te hebben kwamen de kinderen op de treugweg naar de auto schapen tegen. De schapen genoten van de schaduw die de auto gaf.
Na in een hytte aan het Sognefjord te hebben overnacht brachten we een bezoek aan het zeeaquarium in Balestrand.
Naast alle levende dieren die in zee leven, was er ook een schelpenverzameling te bewonderen en kon er gevist worden met een groot net.
Op vrijdagavond kwamen we in Haugsbygda aan.
Daar huurden we een huisje voor een paar dagen. Het bleek het oude huisje van (vriendin)Daiva te zijn.
De zaterdag brachten we door bij Annie en Robert in Gjertsvika.
Familie van Annie was er en dat maakte het extra druk en gezellig.
Nadat Sander flink had meegeholpen met het maken van spiesjes, was het heerlijk eten geblazen. Annie maakten heerlijk kibbeling, gefrituurd met nederlandse kibbelingkruiden.
Bij het huisje was er mogelijkheid om een bootje te huren, met de hele familie gingen we dan ook even de zee op.
ook Bobbie en Idefix waren mee op vakantie en genoten vollop van alles. Helaas is de energie bij beide niet meer zoals het was, en bleven ze veelal in de benz in de auto. Wat de heren ook absoluut niet erg vonden.
Op zondag brachten we een bezoek aan (besten) Oddvar en (Mimmie) Liv. Dat was weer super gezellig, net alsof we niet weg waren geweest.
De kinderen konden zich bij de hytte uitleven met het vangen van krabben en zeesterren. De kinderen waren voor het ontbijt vaak al buiten op zoek naar dieren.
Nadat we maandags nog bij Conny en Erwin geweest zijn, aten we 's avonds bij Annie en dronken we koffie bij Daiva.
Op de ochtend dat we weer verder gingen vingen de kinderen wel 13 zeesterren. Op deze foto zie je een zeester op de hand van Anne.
Op weg naar de volgende hytte kwamen we in een echte file, een file van geiten wel te verstaan. De geiten liepen echt overal op de weg en de auto's moesten zich maar een weg banen langs de geiten. En dat gewoon op de E39.
Na een overnachting in Byrkjelo namen we de wegnummer 5 en kwamen voorbij een gletsjer, een stuk van de Jostedalsbreen.
We wilden graag een bezoek brengen aan de Flåmbanen, we zochten een hytte in de buurt en kwamen uit in Gudvangen. Daar hadden we een hytte met alleen maar 4 bedden, dit was volgens de kinderen de mooiste plek van de hele vakantie.
Op deze camping mocht je vuurtje stoken, dat werd dan ook gedaan, broodjes met ham en kaas werden warm gemaakt op een stokje. De kinderen genoten vollop, helaas was de pret niet van lange duur, de regen zorgde ervoor dat het vuur snel doofde.
De volgende dag brachten we een bezoek aan de Flåmbanen, dat is een trein die in Noorwegen het meeste stijgt en de meeste bochten maakt.
Helaas bleken we niet de enigste te zijn die dit reisje wilden maken, de trein bleek op vele tijdspunten al uitverkocht te zijn.
We besloten later in het jaar nog eens te gaan en nu alleen het museum te bekijken.
Na een paar dagen eerder geiten op de weg, liepen erop de weg naar Langedrag nu koeien op de weg. En ook zij waren niet van plan aan de kant te gaan.
In Langedrag is een Wolvenpark-fjordenpaardencentrum.
Dat was zeer leuk om te bezoeken.
Naast fjorden, geiten en andere boerderijdieren.........
waren er een roedel tamme en een roedel wilde wolven te zien.
een mooie, maar grote eland
Inplaats van geiten op de weg hadden ze hier de gieten op het dak lopen.
ook zagen we een lynx van heel dichtbij.
Een kudde rendieren, buffels en veldvossen.
Terwijl Sander met Arjen, in een hytte bij Rjukan, een spelletje op de telefoon speelde....
vermaakten Anne en Frank zich met zand in de regen.
Toen ze dan ook binnen kwamen, moesten ze eerst afgespoeld worden, het zand zat echt overal.
Voordat we echt naar huis gingen bekeken we in Kviteseid de Bygdetun, een tuin met huisjes uit de omgeving. Ook een huisje dat op ons oudste, ca. 1800, gedeelte van ons huis lijkt staat er.
Na het bekijken van de huisjes in het museum gingen de kinderen aan het werk en bouwende hun eigenhuis.
Toen we op zaterdag weer thuis kwamen bleken net de eieren uitgekomen te zijn die Opa Klaas, Oma Bouke, William en Elien hadden meegenomen.
Vier Groningermeeuwen kuikens.
