Omdat Ouwe Oma, woensdag 19 juni, overleden is, zijn we een paar dagen naar Nederland geweest voor de begrafenis. Net als altijd sliepen we bij Opa Klaas en Oma Bouke. Op vrijdag, 21 juni, kwamen we aan, op zaterdag was de begrafenis en op zondag waren we alweer in Noorwegen om daar vervolgens op maandag, 24 juni, om 9 uur, met de zwemweek van 123jump, in Farsund, te beginnen. Heftig, druk dus.

 Tijdens ons bliksembezoek aan Nederland hebben we een Jack Russel Terrier, van 11 weken, gekocht......Mogen we jullie voorstellen aan...Sproet...

 Juf Jacqueline verteld de eerste dag van de zwemweek wat ze gaan doen tijdens de zwemweek in Farsund. Kinderen en ouders luisteren goed, meester Rob en Juf Denise ook.

 Terwijl de kinderen aan het zwemmen zijn kunnen Arjen en Gisella de tent op zetten.

Na het zwemmen vermaken de kinderen zich prima op het strand

 Frank was niet bij de zee weg te houden, hij kon alleen maar aan vissen, vissen en vissen denken

 elke dag werd er wel iets gevangen.

De kindertjes heerlijk in hun bedjes.

Sproet vermaakte zich ook prima in de tent.

 De mannen gingen samen met een aantal kinderen en de meester en juffen vissen 'op zee' Samen hadden ze een boot gehuurd en werd er aan de lopende band vis binnen gehengeld.

 Sander duikt het water in en zwemt 6 meter onderwater.

 Frank laat zien wat hij ook goed kan; op de rugzwemmen..maar het liefst zwemt hij onderwater.

 Alle kinderen zitten op de ouders te wachten  die komen kijken naar het 'afzwemmen', de kinderen gaan laten zien wat ze allemaal kunnen/hebben geleerd in de afgelopen zwemweek. Eerst met kleren aan.

 Anne laat zien dat ze al heel goed kan zwemmen.

Frank

 Onze zwemkampioenen  

Anne

Sander

 Anne kreeg een certificaat, Sander zijn C-diploma en Frank zijn B-diploma.

 De vis die eerder die week gevangen is, werd gebakken en gezamelijk opgegeten. Gisella zou de dag erop jarig zijn en dat werd onverwacht met zang, kadootjes en taart gevierd.

 Voordat we naar huis gingen brachten we nog even een bezoek aan e Zuidkaap van Noorwegen. We waren toch in de buurt.